Depresja to jedna z najbardziej uciążliwych, niezwykle trudnych chorób, która dotyka coraz większą grupę ludzi. Wtargnięcie jej do naszego świata, to ból zarówno psychiczny, jak również i fizyczny. Depresja niszczy, rujnuje, zabija... Jest ona według Światowej Organizacji Zdrowia jedną z tych chorób, które są przyczyną niesprawności i niezdolności do codziennego funkcjonowania. U jednych osób pojawiają się pojedyncze objawy mogące świadczyć o stanie depresyjnym, u innych zaawansowana choroba powoduje, ze te objawy często nie dają możliwości, by normalnie funkcjonować.
Czym tak naprawdę depresja jest? Jak ją rozpoznać? Jak ją leczyć? Jak żyć? Na te wszystkie pytania postaramy się odpowiedzieć w tym właśnie artykule. Niszczy ona wszystko, co pojawia się na naszej drodze. Tracimy przez nią pracę, rodzinę, plany na przyszłość. Podstępnie zabiera nam ona wszystko, na co ciężko pracowaliśmy i nawet, jeśli staramy się z nią walczyć i się jej nie dać, ona okazuje się być silniejsza od nas.
Jakie są objawy depresji?
Każdy chory może mieć zupełnie inne objawy i inna może też być siła tych objawów. Najczęściej pojawiającą się jest utrata radości życia, jak również i odczuwania przyjemności. Nic nas nie cieszy, nic nie sprawia przyjemności, a to, co kiedyś było czymś cudownym, dziś jest powodem do płaczu. Psychoterapia w takich przypadkach nie jest łatwe i trzeba zdać sobie sprawę z tego, że wymaga wielu miesięcy, a czasem nawet i lat, by móc doprowadzić organizm do życiowej równowagi, a nam dać poczucie, że jednak szczęście jest blisko i można cieszyć się najmniejszymi nawet rzeczami.
Kolejnym z objawów jest ograniczenie aktywności życiowej, niechęć do działania, brak zainteresowań, które kiedyś były dla nas bardzo ważne. Zaczynamy być, a nie żyć. Nie mamy siły wstać z łóżka, nie chce nam się myć zębów, ubierać. Najchętniej spędzalibyśmy całe dnie w łóżku. Bierzemy urlop, idziemy na L4. Stan ten się pogłębia. Tracimy pracę, nie umiemy podjąć żadnych, racjonalnych decyzji, na niczym nam nie zależy.
Pojawia się lęk, lęk o wszystko, ale jednocześnie lęk, którego nie umiemy określić, który nie ma żadnego podłoża, który jest bezpodstawny. O niczym szczególnym nie myślimy, a jednak jesteśmy panicznie nerwowi i przerażeni. Płaczemy, o wszystko i stale. Zaczynamy coś robić, aż nagle przechodzi nas paniczny strach i zaczynamy się zamykać, zamykać w sobie i zamykać na ludzi.
Bardzo dużym problemem, który również świadczy o depresji jest utrata sensu życia, totalny bezsens, beznadziejność, a nawet i myśli o śmierci. Jest nam tak bardzo źle, że w ogóle nie jesteśmy w stanie myśleć pozytywnie o niczym, ale wciąż widzimy wszystko w negatywnym świetle. Pojawiają się dni, że nie robimy nic, nie chce nam się nic i czujemy bezsens wszystkiego, czego się podejmujemy. Przychodzi taki moment, że pragniemy końca naszego życia...
Na każdej płaszczyźnie jest źle. Mamy problemy ze snem, pojawiają się zaburzenia koncentracji i problemy z funkcjami poznawczymi. Nie mamy apetytu, spada nam popęd seksualny, mamy wahania samopoczucia i nastroju. Z jednej strony jest nam cudownie i wspaniale, z drugiej nie mamy chęci by zrobić cokolwiek. W jednej godzinie śmiejemy się i bawimy, w drugiej płaczemy i chcemy umrzeć.
Leczenie depresji - czy można ją wyrzucić ze swojego życia?
To, o czym należy pamiętać, to fakt, że z depresji nie można wyjść ot tak, w kilka dni czy nawet tygodni. To nie grypa, na którą otrzymamy odpowiednie leki i po kilku dniach poczujemy się lepiej. Tutaj potrzeba wielotorowego działania, ogromu pracy i czasu, dzięki któremu z tej depresji będzie można wyjść. Podstawą jest na pewno farmakologia, a więc stosowanie leków przeciwdepresyjnych, które zmniejszają objawy, wyciszają i sprawiają, że pacjent czuje się po nich lepiej. Warto wiedzieć, że leki nie uzależniają, jak uważa wielu. Leczenie depresji farmakologicznymi środkami daje możliwość doprowadzenia organizmu do takiego stanu, w którym ten będzie chciał nad sobą pracować. Co dalej?
Z całą pewnością kluczowe znaczenie w depresji ma psychoterapeuta i psychoedukacja. To ona tak naprawdę stanowi klucz do sukcesu i ona wpływa na to, jak pacjent sobie z nią poradzi. Trzeba bowiem zdać sobie sprawę z tego, że tutaj konieczna jest rozmowa, a nie zamykanie się w sobie. To, że wszystko dusimy w sobie i próbujemy sobie poradzić we własnych czterech kątach, to najgorsze co możemy zrobić. Podstawą jest tutaj rozmowa z kimś, kto potrafi słuchać, kto wyciąga wnioski i kto udziela odpowiednich rad. Musimy zapoznać się z tym, czym ta choroba właściwie jest, jak ona na nas działa i jak leczenie depresji i konsultacja psychologiczna może wyglądać.
Jedno jest pewne, nie jest to łatwa droga i nie zawsze ma ona szczęśliwy finał. Jeśli jednak bardzo tego chcemy, jeśli wierzymy w siebie i w swoje możliwości, a do tego trafimy w ręce osób, które będą w stanie nam pomóc, to z całą pewnością jesteśmy na dobrej drodze do tego, by powiedzieć tej podstępnej chorobie stanowcze i zdecydowane dość!