Jeden z nich odlany został w 1486 roku, drugi w 1496. Choć dziś trudno nam to sobie wyobrazić, dzwony z parafialnego kościoła w dzisiejszej dzielnicy Popielów oglądały Rybnik już w okresie średniowiecza.
Kawałek historii
Dwa zabytkowe dzwony różnych rozmiarów, znajdujące się obecnie na wieży kościoła pw. Trójcy Przenajświętszej w Rybniku-Popielowie pochodzą z końca XV wieku. Są wpisane do wojewódzkiego rejestru zabytków pod nr B/420/2020, decyzją z 10 marca 2020 roku.
Pierwotnie były one umieszczone na wieży nieistniejącego, drewnianego kościoła parafialnego pw. św. Anny, zlokalizowanego na terenie cmentarza parafialnego, wybudowanego w roku 1447. W miejscu tego kościoła w roku 1723 wybudowano nowy, również drewniany, który spłonął w roku 1942.
Przetrwały aż do dziś
Piętnastowieczne dzwony zachowały się do naszych czasów i zostały umieszczone w nowym kościele, wybudowanym w latach 1933-1934. Dziś stanowią niezwykłe świadectwo przeszłości tej części naszego miasta.
- Są to najprawdopodobniej najstarsze, zachowane dzwony w Archidiecezji Katowickiej, posiadają wyjątkową wartość historyczną oraz artystyczną, są znaczącymi w skali ponadregionalnej zabytkami sztuki ludwisarskiej – zaznacza dr Henryk Mercik, Miejski Konserwator Zabytków w Rybniku. - Stan zachowania kloszy dzwonów oraz ich koron umożliwia ich renowację, demontaż oraz ekspozycję we wnętrzu kościoła po wykonaniu rekonstrukcji drewnianej konstrukcji wsporczej wraz z charakterystycznymi dębowymi jarzmami, ujętymi w kute cybanty. Dodatkowo nowe serca dzwonów, przywróciłyby im w pełni walory użytkowe – stare serca zostałyby wyeksponowane wraz z dzwonami – mówi dr Mercik.